Evropski parlament 9. jula 2015. godine usvojio je također Rezoluciju o Srebrenici. Rezolucijom se snažno osuđuje genocid u Srebrenici, odlučno izjavljuje da se takvi strašni zločini ne smiju više nikada ponoviti i navodi da će učiniti sve u svojoj moći da spriječi ponovno počinjenje takvih djela, odbacuju svi oblici negiranja, relativizacije ili pogrešnog tumačenja tog genocida.
Dan prije, 8. jula 2015. godine u Vijeću sigurnosti Ujedinjenih nacija Rusija je uložila veto na britanski Prijedlog rezolucije kojom se osuđuje genocid počinjen u julu 1995. godine u Srebrenici.
Rezoluciju je predložila Velika Britanija, a podržale su je Sjedinjene Američke Države i zemlje Evropske unije. Deset zemalja je glasalo "za", a četiri zemlje su bile uzdržane među kojima su Kina, Angola, Nigerija i Venecuela. Zbog ruskog veta, Vitaliyu Churkinu, tadašnjem ruskom ambasadoru pri UN-u, u nekim dijelovima bh. entiteta Republika Srpska i danas se podižu spomenici.
U martu 2010. godine Skupština Srbije usvojila je Deklaraciju o osudi zločina u Srebrenici u julu 1995. godine u kojem je ubijeno 8.000 Bošnjaka. Deklaraciju je predložila vladajuća koalicija predvođena Demokratskom strankom tadašnjeg predsjednika Srbije Borisa Tadića.
Deklaracija se poziva na presudu Međunarodnog suda pravde, kojom je utvrđeno da je u Srebrenici jula 1995. godine izvršen genocid, i u tekstu se osuđuje zločin na način utvrđen presudom spomenutog suda, bez spominjanja termina genocid. Opoziciona Liberalno demokratska stranka Čedomira Jovanovića insistirala je tada da se unese da je tom presudom na teritoriji Srebrenice utvrđen genocid, međutim, nije bilo dovoljno zastupničkih ruku.
Iako se u proteklih deceniju i više puta našla pred Parlamentarnom skupštinom BiH, rezolucija o osudi genocida u Srebrenici nikada nije usvojena.
Politički predstavnici iz bh. entiteta Republika Srpska na čelu sa Miloradom Dodikom, osim što se protive usvajanju ove rezolucije, potrudili su se dodatno i da formiranjem famozne Međunarodne komisije negiraju kroz novi izvještaj genocid u Srebrenici, čime su u cijelosti odbacili izvještaj Komisije Vlade RS-a iz 2004. godine.
Komisija za Srebrenicu tada je utvrdila da je u periodu od 10. do 19. jula 1995. godine ubijeno više hiljada Bošnjaka na način koji predstavlja teška kršenja međunarodnog humanitarnog prava te da su srpske snage izvršile naknadni zločin prikrivanjem i premještanjem tijela nastradalih. U tom izvještaju tadašnja Vlada RS-a je priznala da je u Srebrenci počinjen genocid nad Bošnjacima.
U to vrijeme predsjednik ovog entiteta bio je Dragan Čavić.
- Najprije kao čovjek i Srbin, a onda kao otac, brat i sin, a tek onda kao predsjednik RS-a moram reći da je ovih devet dana jula srebreničke tragedije crna strana historije srpskog naroda. Učesnici ovog zločina ne mogu se opravdati nikome i ničim. Onaj koji je činio ovakav zločin i pri tome se možda pozivao na narod kome pripada po imenu i prezimenu činio je zločin i prema vlastitome narodu - kazao je on prije 17 godina u svom TV obraćanju.
Ovo Čavićevo priznanje da se radilo o najvećem masakru nakon Drugog svjetskog rata na tlu Evrope iznuđeno je pod velikim pritiskom međunarodnih i domaćih institucija.
I sam Dodik je četiri godine poslije direktno i bez imalo okolišanja rekao javno da je u Srebrenici počinjen genocid. Međutim, u godinama koje su uslijedile pretvorio se u najžešćeg negatora genocida.
Zbog toga je i formirao prije dvije godine novu komisiju, sa dva cilja – da negira genocid u Srebrenici i opsadu Sarajeva.
Ova "međunarodna komisija", koja je javnosti ovaj izvještaj predstavila prije sedam dana, konstatirala je da je "u Srebrenici stradalo ne više od 3.500 Bošnjaka i 2.000 Srba", te da "nije počinjen genocid".
Izvještaj je napisan na više od 10.000 stranica, i njime se osporavaju sve haške presude kojima je nedvojbeno utvrđeno da je u Srebrenici ubijeno više od 7.000 Bošnjaka, te da je počinjen genocid.
Zločin u Srebrenici Međunarodni sud pravde u Hagu označio je 2007. godine kao djelo genocida, a počinile su ga snage na čelu sa Ratkom Mladićem, koji je 8. juna u Hagu osuđen pravosnažno na doživotnu robiju.
Udruženja žrtava traže već godinama nametanje zakona o zabrani negiranja genocida. Valentin Inzko, sada već bivši visoki predstavnik, davao je nove rokove i obećanja, da će ukoliko Parlamentarna skupština BiH ga ne usvoji, on nametnuti ovaj zakon. Inzko napušta Bosnu i Hercegovinu, a kampanja negiranja genocida dobija sve više na jačini. Zakona ni na vidiku.
